Naast glucose (geraffineerde kristalsuiker) zijn er de zogeheten essentiële suiker. Ralph Moorman weet dat je niet zo snel ‘verslaafd’ zal zijn aan simpele kristalsuiker. Fabrikanten kunnen van glucose een onweerstaanbaar product maken, doordat het zorgt voor smaak, geur, kleur en mondgevoel. Dit kan maken dat je er een hang naar krijgt.
Voor mensen die minder gevoelig zijn voor insuline zorgt suiker voor een piek in het bloedsuiker. Een piek gaat altijd samen met een flinke dip. In zo’n dip pakt de gemiddelde Nederlander geen salade, maar weer een product dat meteen het bloedsuiker opjaagt.
Als je fruit eet, zit er vezel omheen. Dit geldt ook voor zilvervliesrijst. Door de aanwezigheid van die vezel raakt het bloedsuiker niet zo gauw verstoort. Dat is dus heel anders bij de geraffineerde (= bewerkte) kristalsuiker.
Wat betreft de essentiële suikers vertelt Ralph dat je je niet zo’n zorgen hoeft te maken om een tekort daaraan. Ze komen vooral voor in onbewerkte voedingsmiddelen. Als je gevarieerd eet, kom je eraan. Het is wel aan te raden om zeewier aan je maaltijd toe te voegen. Er bestaan nu zelfs al pasta’s van zeewier. Je kunt zeewier ook in gedroogde vorm gebruiken als kruid.
Op zijn website heeft Ralph deze goede adviezen:
Zorg voor een stabiele bloedsuiker. Hierbij is het dus belangrijk de snel opneembare suikers zoveel mogelijk te vermijden. Traag opneembare ongeraffineerde koolhydraten kunnen nog wel in de voeding blijven, zoals zilvervliesrijst, aardappels, glutenvrije granen en peulvruchten.
Een truc om de opnamesnelheid in het bloed te vertragen is het toevoegen van vet aan de maaltijd. Vet vertraagt namelijk de maaglediging en is dus in dit geval gunstig.
