Yvonne van Stigt, klinisch psycho-neuro-immunoloog en hoofddocent aan de opleiding tot orthomoleculair therapeut, benadrukt dat ons lichaam continu signalen geeft over onze gezondheid. Het probleem? Veel mensen herkennen die signalen niet of zien ze als “normaal”, terwijl ze vaak wijzen op een onderliggend probleem.
Kleine signalen, grote betekenis
“Je lichaam beschikt over een enorm zelfgenezend vermogen, maar je moet wel leren luisteren,” zegt Yvonne. Zo kan drijvende of plakkerige ontlasting duiden op een verstoring in de vetvertering, vaak door problemen met de gal of alvleesklier. “Als vetten niet goed worden afgebroken, kun je ze ook niet opnemen, met allerlei gevolgen voor je gezondheid.”
Wat je urine kan verraden
Ook urine vertelt veel. Schuim dat blijft staan kan betekenen dat er eiwitten via de nieren verloren gaan, soms door bacteriën zoals Helicobacter pylori. Die produceert het enzym urease, wat kan leiden tot vermoeidheid, slaperigheid na het eten en schade aan de nieren. “Boven de 40 zie je dit vaker, maar het hoort nooit normaal te zijn,” waarschuwt Yvonne.
De huid als spiegel
De huid is een ander belangrijk signaalorgaan. Galbulten, specifieke huiduitslag of klachten aan één kant van het lichaam kunnen wijzen op galproblemen, voedselintoleranties, stress of verstoringen in het lymfesysteem. “De linkerkant en rechterkant van het lichaam hebben vaak een andere oorzaak van klachten,” legt Yvonne uit.
Kijken, ruiken en leren
Van de kleur en geur van ontlasting tot subtiele veranderingen in de huid: het zijn allemaal aanwijzingen. Heel lichte ontlasting kan wijzen op een slecht werkende lever, terwijl bijna zwarte ontlasting soms duidt op een bloeding. Yvonne moedigt mensen aan om bij ongewone signalen verder te kijken dan ‘het hoort bij mij’. “Signalen zijn een uitnodiging om op onderzoek uit te gaan. Vaak kun je met gerichte ondersteuning veel herstellen.”